چند نکته مهم !!!!

**شایع ترین فرمول مورد استفاده جهت احیا سوختگی فرمول پارکلند یا باکستر می باشد. در این فرمول سه تا چهار ml/kg سرم رینگر لاکتات به ازای هر درصد سوختگی که نصف آن در 8 ساعت اول پس از سوختگی و نصف باقیمانده در طی 16 ساعت بعدی داده می شود. هدف احیا MAP (فشار متوسط شریانی) mmHg 60 و برون ده ادراری سی ml/h برای بالغین و ml/kg 1.5- 1 در ساعت برای اطفال است. در کودکان زیر 20 کیلوگرم علاوه بر مایع احیا محاسبه شده با رینگر لاکتات، مایع وریدی نگهدارنده حاوی گلوکز نیز داده شود. بیمارانی که مایع بیش از حد دریافت کنند در معرض ریسک عوارضی همچون سندرم کمپارتمان شکم (افزایش فشار راه هوایی به همراه هیپوونتیلاسیون و کاهش برون ده ادراری و اختلال همودینامیک) ، سندرم کمپارتمان اندام ها، سندرم کمپارتمان داخل چشمی، و پلورال افیوژن قرار می گیرند. در بیماران دچار سوختگی برای محاسبه کالری از فرمول کوروی (۲۵ کیلوکالری به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر روز+ ۴۰ کیلوکالری به ازای هر درصد TBSA در روز) استفاده می کنند

** لنتیگو، ماکول های قهوه ای رنگ، خوش خیم و شایع می باشند که در پوست نواحی در معرض آفتاب افراد سفیدپوست ظاهر می شوند. انواع لنتیگو شامل کک و مک (Freckles)، لنتیگوی جوانی و لنتیگوی آفتابی می باشند. هر سه در اندازه، نحوه توزیع و تظاهرات بالینی مشابه هستند و در سن شروع، سیر بالینی و تماس با آفتاب متفاوت هستند. 

 کک و مک ها نیاز به درمان ندارند و در ماه های زمستان محو خواهند شد. استفاده از ضد آفتاب ها از پیدایش کک و مک های جدید و تیره شدن فصلی پوست پیشگیری می کند. لنتیگوی جوانان به طور مشابه نیاز به درمان ندارند. لنتیگوی آفتابی به طور عالی با روش های محافظتی در مقابل آفتاب، پوشیدن کلاه، لباس مناسب و ضد آفتاب ها قابل پیشگیری است. محلول های هیدروکینون، ترتینوئین، کرم آزلائیک اسید و کرم گلیکولیک اسید همگی در کاهش هیپرپیگمانتاسیون در طول هفته ها تا ماه ها ارزشمند است.
 

** در درمان دردهای ناشی از ایسکمی مثل سکته قلبی، اثر ترامادول بیشتر از مورفین است ولی مورفین در دردهایی که به علت حرارت ایجاد شده اند، اثر بیشتری نسبت به ترامادول دارد. همراهی استامینوفن با ترامادول باعث افزایش اثر ضد درد هر دو دارو می شود (مفید برای کاهش دوز ترامادول).  

ترامادول به علت داشتن اثر مهار بازجذب سروتونین، ممکن است در درمان انزال زودرس مفید باشد. ترامادول به علت مهارکردن بازجذب نورآدرنالین و سروتونین، در درمان افسردگی بسیار موثر است ولی اعتیاد ایجاد می کند. کدئین به هیچ وجه همراه با ترامادول یا حتی چند ساعت قبل یا بعد از آن نباید مصرف شود. در درمان مسمومیت با ترامادول، نالوکسان موفقیت صد در صد ندارد (به دلیل چسبیدن به گیرنده های ناشناخته علاوه بر گیرنده های اپیوئیدی). از اگزاکاربازین برای درمان اعتیاد به ترامادول می توان استفاده کرد 

** به عفونت قسمت فوقانی دستگاه ژنیتال (اندومتر به بالا) بیماری التهابی لگن (PID) گفته می شود و ممکن است یک یا چند قسمت از نواحی آناتومیک ذیل درگیر باشد: اندومتریت، سالپنژیت، اووفوریت، میومتریت، پارامتریت (عفونت سروز رحم و لیگامان های پهن). با توجه به این که سالپنژیت مشخص ترین و شایعترین جزء PID است، لذا از این دو اصطلاح به جای یکدیگر نیز استفاده می شود. بیماران با تابلوی بالینی خفیف به صورت سرپایی درمان می شوند. 

** کورتون های موضعی بر حسب قدرت اثر از قوی به ضعیف عبارتند از: کلوبتازول، هالوبتازول، دیفلورازون، هالوسینوناید، فلوسینوناید، آمسینوناید، بتامتازون، دگزامتازون، تریامسینولون، فلوتیکازون، فلوسینولون، مومتازون، هیدروکورتیزون والرات، دزوناید، پردنیکاربات، هیدروکورتیزون استات. پمادها (امولسیون آب در روغن، ۸۰٪روغن ۲۰٪ آب) قدرت ماده ترکیبی را در مقایسه با کرم (امولسیون روغن در آب، ۵۰٪روغن ۵۰٪ آب) افزایش می دهند.  

به طور قراردادی کورتون های موضعی دوبار در روز به آهستگی و ملایمت روی پوست ماساژ داده می شوند. یک واحد نوک انگشت (FTU) مقدار پمادی است که از یک لول ای با دهانه به قطر ۵ میلی مر خارج شده و از چین انتهایی انگشت اشاره تا نوک آن ادامه پیدا می کند. در یک فرد بالغ یک واحد نوک انگشت تقریبا ۵/۰ گرم وزن دارد. این مقدار ۵/۰ گرم تقریبا منطقه ای به وسعت ۵×۵ سانتی متر را پوشش می دهد. بیماران نبایستی بیش از ۴۵ تا ۶۰ گرم از پماد یا کرم کورتون های موضعی قوی را مصرف کنند.
 

** پیامدهای ایسکمی میوکارد عبارتند از: توقف گلیکولیز هوازی میوسیت های قلبی در عرض چند ثانیه که منجر به تولید ناکافی ATP و تجمع محصولات توکسیک مثل اسیدلاکتیک می شود، کاهش شدید قدرت انقباض در طی یک تا چند دقیقه (عارضه فانکشنال)، و نهایتا تغییرات ساختمانی شامل شل شدن میوفیبریل ها، تخلیه گلیکوژن و تورم سلول ها و میتوکندری. این تغییرات قابل برگشت هستند. 

 فقط ایسکمی شدیدی که ۲۰ تا ۴۰ دقیقه ادامه یابد موجب صدمات غیر قابل برگشت و مرگ میوسیت ها یا انفارکتوس می شود. حتی در انفارکتوس های ترانس مورال، یک حلقه باریک (حدود ۱/۰ میلی متر) از میوکارد ساب اندوکاردی زنده می ماند. 

** ۸۰ درصد تمام سنگ های ادراری حاوی کلسیم می باشند. سنگ های کلسیمی معمولا ناشی از افزایش کلسیم ادرار، افزایش اسید اوریک، افزایش اگزالات و کاهش سیترات ادراری می باشند. مصرف مقادیر زیاد سدیم، موجب افزایش دفع ادراری کلسیم، کاهش PH ادرار و کاهش دفع ادراری سیترات می شود. بنابراین کاهش سدیم مصرفی سبب کاهش عود سنگ های کلسیمی می گردد.  

استروژن دفع ادراری سیترات را بالا می برد و ممکن است در کاهش میزان بروز سنگ های ادراری به خصوص در دوران حاملگی نقش داشته باشد. افزایش اسید اوریک باعث افزایش ادراری منوسدیم اورات می شود. منوسدیم اورات با جذب مهارکننده های تشکیل سنگ روند تشکیل هسته هتروژن را تسهیل می کند.  

بنابراین این بیماران با رژیم غذایی کم پورین و آلوپورینول درمان می شوند. محدودیت رژیم غذایی از مصرف اسیدهای چرب با زنجیره متوسط و تری گلیسریدها در درمان سنگ های کلسیمی هیپراگزالوریک که معمولا در بیماری التهابی روده یا اسهال مزمن دیده می شود کاربرد دارد. در درمان سنگ های کلسیمی هیپوسیتراتوریک می توان از ۸- ۶ لیوان شربت آبلیمو (لیموناد) در روز استفاده کرد.
**