دانسته های یک پرستار و مشاوره ی پرستاری

مشاوره پرستاری (سوالات خود را در بخش نظرات درج نمائید)

دانسته های یک پرستار و مشاوره ی پرستاری

مشاوره پرستاری (سوالات خود را در بخش نظرات درج نمائید)

مراقبت پرستاری در استئوسارکوما

 


استئوسارکوما بیماری است که بیشتر در دهه دوم زندگی رخ می دهد و میزان ابتلا در مردان نسبت به زنان 3 به 2 است. علامت این بیماری  همانطور که در شما نیز دیده شده، در ابتدا درد می باشد که بیشتر در طی شب ایجاد می گردد و اغلب همین علامت فرد را به سوی مراجعه به پزشک رهنمون می سازد. در بعضی از افراد یک توده قابل لمس نیز قابل تشخیص است.

گاهی در ابتدا بیماران با یک شکستگی خود به خودی به پزشک مراجعه می کنند که به دلیل ماهیت این بیماری رخ می دهد، به همین دلیل شما نیز باید فعالیتهای خود را محدود ساخته و در هنگام حرکت کردن مراقب باشید تا آسیبی به شما وارد نشود.

درمانهایی که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرد شامل انجام عمل جراحی و استفاده از داروهاست.

در این بیماری نیز این توده معمولاً می تواند به وسیله عمل جراحی برداشته و درمان شود که به همین دلیل پزشکتان برای شما عمل جراحی انجام می دهد. از آنجائیکه این بیماری ممکن است باعث ایجاد اشکال در ریه شما نیز گردد بنابراین همانطور که برای شما نیز انجام شده باید سی تی اسکن  قفسه سینه را انجام دهید و بعد از انجام عمل جراحی نیز بر طبق دستور پزشکتان این کار را تکرار کنید که به ویژه این کار در 2 سال اول بعد از درمان بسیار مهم و حیاتی است.

شیمی درمانی نیز نوعی دیگر از درمان است که در آن از داروهای شیمیایی برای از بین بردن سلولهای ناخواسته در بدن مورد استفاده قرار می گیرد و هم قبل و هم بعد از انجام عمل جراحی برای شما استفاده می شود و در فرایند درمان مؤثر و بهبودی و پیشگیری از ایجاد اشکالات بیشتر در بدن شما کمک می نماید.  

یکی از داروهای مورد استفاده برای شما داروی ادریامایسین( دوکسوروبیسین) و داروی سیس پلاتین می باشد. عملکرد این داروها نیز آن است که به از بین بردن سلولهای ناخواسته کمک کرده و از این طریق بهبودی شما را ارتقاء می بخشند.

هر دارویی علاوه بر اثرات مفید و درمانی که دارد دارای عوارض جانبی و ناخواسته ای نیز هست که البته این عوارض در همه افراد ایجاد نمی شوند و شدت آنها نیز در افراد مختلف متفاوت می باشد. اگر چه این دارو نیز مانند سایر داروها ممکن است عوارضی جانبی را در شما ایجاد نماید، اما در روند درمان شما نقش بسیار مهمی دارند و استفاده از آنها لازم می باشد، علاوه بر اینکه شما با انجام راهکارهایی می توانید شدت این علائم را در خود کاهش دهید.

در اینجا به توضیحاتی در رابطه با این عوارض که می تواند شامل تهوع و استفراغ، بی اشتهایی، التهاب و زخم دهان، کاهش وزن، بی اشتهایی، اسهال، خونریزی و عفونت باشد و راههای کاهش و تعدیل آنها می پردازیم.

 

اقدامات لازم جهت کاهش تهوع و استفراغ: 

ممکن است در ساعات بعد از شیمی درمانی و یا 10- 5 روز پس از آن در شما تهوع و استفراغ ایجاد گردد.

دارویی که در این رابطه برای شما مورد استفاده قرار می گیرد شامل داروی کیتریل و یا پلازیل می باشد که در دوره های پنج روزه دارویی شما در هر روز قبل از داروهای اصلی برای شما تزریق شده و به کاهش تهوع در شما کمک می کند، اما شما نیز با انجام اقداماتی می توانید تهوع خود را به حداقل برسانید از جمله اینکه :

 -بلافاصله قبل و بعد از مصرف این داروها از مواد غذایی استفاده نکنید.

 -محیط شما عاری از بوهای نا خوشایند و عطر باشد.

 -در دمای اتاق و در محیطی آرام و بدون سرو صدای اضافی غذا بخورید، می توانید به موسیقی آرام و دلخواه گوش فرا دهید.

 - از مصرف غذاهای ادویه دار تند، پر روغن و یا سرخ شده بپرهیزید.

 -قبل از شیمی درمانی و در حین آن و همچنین پس از آن مایعات بسیار مصرف نمایید، مصرف مایعات کم شیرین و خنک مانند آب و آب سیب مؤثر هستند.

 -به طور مرتب دهان خود را شستشو داده و بهداشت دهان را رعایت فرمایید.

 - به آهستگی تغییر وضعیت دهید و تا 2 ساعت بعد از خوردن غذا به پشت نخوابید.

 -در زمان داشتن تهوع به طور عمیق و آهسته نفس بکشید.

- دفعات مصرف غذا را افزایش داده و حجم آن را کاهش دهید.

- مایعات و غذاها را به آرامی بخورید.

 -در صورت استفراغ شدید به پزشک خود مراجعه نمایید.

 

اقدامات لازم جهت کاهش بی اشتهایی: 

 -غذا را به دفعات بیشتر (شش وعده غذایی) و به مقدار کمتر در طی روز مصرف کنید.

 - سعی کنید از غذاهای دلخواه استفاده کرده و غذا را تزئین نمایید.

 -از غذاهای بسیار سرد و یا بسیار گرم استفاده نکنید.

 -از مصرف غذاهایی که بوی زیاد دارند بپرهیزید.

 

اقدامات لازم جهت کاهش التهاب و زخم دهان: 

 -به بهداشت دهان خود توجه داشته باشید و قبل و بعد از خوردن غذا دهان خود را بشوئید.

 -از مسواک نرم استفاده کرده و لبهای خود را مرطوب نگاهدارید.

 -از محلولهای شوینده صنعتی استفاده نکنید.

 -از مصرف غذاهای سخت که ممکن است به دهان شما آسیب برسانند خودداری کنید.

 - هر روز دهان خود را در آینه بررسی کرده و مراقب ایجاد زخم در آن باشید.

 -درد، سوزش، قرمزی، کاهش تحمل نسبت به حرارت غذا و یا وجود زخم در دهان را به پزشک یا پرستار خود گزارش دهید.

 

اقدامات لازم جهت پیشگیری از کاهش وزن بدن: 

 -از غذاهایی استفاده کنید که مورد دلخواه شما هستند و تحمل آنها برای شما راحت تر است.

 - رژیم غذایی پرپروتئین (مصرف شیر، پنیر و ماهی، جوجه، تخم مرغ به جای گوشت قرمز) داشته باشید.

- چنانچه در طی روز بی میلی نسبت به گوشت افزایش دارد، بهتر است گوشت را در برنامه صبحانه قرار دهید.

 -به میزان کافی مایعات مصرف کنید، اما در حین غذا خوردن از مصرف مایعات بپرهیزید.

 -از وعده های غذایی کوچک و مکرر استفاده نمایید.

 -می توانید غذاهایی را انتخاب کنید که نیاز کمتری به جویدن دارند و به آسانی بلعیده می شوند مانند پوره سیب زمینی و یا تخم مرغ و..

 -در محیطی آرام و بدون استرس غذا بخورید و سعی کنید در هنگام خوردن غذا تنها نبوده و در کنار افراد خانواده خود غذا را میل نمایید.

 -تهوع و استفراغ خود را کنترل نمایید و بهداشت دهان را رعایت کنید.

 

اقدامات لازم جهت کاهش ریزش مو:  

یکی از شایعترین عارضه بسیاری از این داروها ریزش مو می باشد، اما لازم به ذکر است که ریزش مو همیشگی نبوده و موهای ریخته شده قبل از اتمام دوره دارویی دوباره شروع به رشد میکنند هر چند که رنگ و خصوصیات آن با وضعیت قبل از درمان مقداری متفاوت است.

کارهایی که شما می توانید انجام دهید تا ریزش مو را در خود کاهش دهید شامل موارد زیر است:   

  -در طی دوران ریزش موها، کمتر موی خود را بشوئید و هر 4-2 روز یکبار از شامپوی ملایم استفاده کنید، می توانید از شامپوی بچه نیز استفاده نمایید.

 -اگر پوست سر خشک است می توان از لایه نازکی از روغن بچه، پماد ویتامین A+D و یا روغن معدنی استفاده کرد.

 -از شامپو زدن، شانه کردن و برس کشیدن به طور مداوم بپرهیزید.

 -از برس مو با دندانه های نرم استفاده کرده و موهای خود را به آرامی شانه کنید.

 - از مصرف رنگ مو، مش، اسپری های مو، شوینده ها و یا هر نوع ماده شیمیایی دیگر خودداری ورزید.

 -موهای خود را کوتاه نگهداشته و از حمام با آب داغ بپرهیزید.

 -از وسایلی مانند کش مو و یا سنجاق سر استفاده ننمائید.

 -از بالش و یا روبالش ساتن استفاده نمایید.

 -در آب و هوای سرد در خارج از منزل از کلاه استفاده نمایید.

 -می توان جهت کاهش ریزش موها در هنگام شیمی درمانی از کلاه یخی و یا بستن تورنیکه استفاده کرد.

 

 اقدامات لازم در هنگام اسهال: 

 -از خوردن غذاهایی که باعث دردهای انقباضی می شوند مانند قهوه، کلم، ادویه جات و شیرینی جات بپرهیزید.

 -مصرف مواد غذایی حاوی پتاسیم فراوان مانند موز و سیب زمینی.

 -همچنین در صورت داشتن اسهال از مصرف غذا و مایعاتی که مخاط روده را تحریک می نماید و یا باعث می گردد تا مدفوع شل گردد مانند غذاهایی با فیبر بالا (میوه و سبزی) ، غذاهای چرب یا ادویه دار، مایعاتی مانند قهوه، چای پررنگ، شیر، غذاهای بی اندازه گرم و یا بی اندازه سرد اجتناب کنید.

 -مصرف مایعات فراوان مانند آب، آب سیب، و چای کم رنگ با حرارت متعادل، در صورت داشتن اسهال از مصرف شیر خودداری نمایید.

 -سعی کنید آرامش خود را حفظ کرده و اضطراب نداشته باشید.

- رعایت بهداشت در هنگام دستشویی رفتن و همچنین شستن ناحیه مقعدی از جلو به سمت عقب و در صورت نیاز استفاده از پماد اکسید روی.

 

 

 

اقدامات لازم جهت کاهش خستگی و افزایش تحمل نست به فعالیت: 

 وجود احساس خستگی در شما طبیعی بوده و معمولاً ناشی از خود بیماری و عوارض داروهاست و شما با انجام اقدامات زیر می توانید احساس خستگی را در خود کاهش دهید:

- در طی شب بیشتر بخوابید و در طی روز نیز استراحت داشته باشید.

- در صورت لزوم در انجام کارهای خود از دیگران کمک بگیرید.

- از مواد غذایی پرپروتئین و مایعات فراوان استفاده نمایید.

- در هنگام دوش گرفتن بر روی صندلی بنشینید و یا در هنگام مسواک زدن در حالت نشسته باشید تا کمتر احساس خستگی نمایید.

 

   

اقدامات لازم جهت کاهش عفونت: 

ممکن است به دلیل ضعیف شدن مغز استخوان، مستعد گرفتن عفونت باشید بنابراین باید بهداشت خود را کاملاً رعایت فرمائید. علاوه بر انجام آزمایشات خونی از شما مبنی بر چک سلولهای سفید خونتان و چک علائم عفونت توسط پزشک یا پرستار در شما، از جمله کارهایی که خودتان می توانید انجام دهید شامل موارد زیر است:

- از تماس با افرادیکه دچار هر نوع عفونت مشخص و یا سرماخوردگی هستند و یا به تازگی واکسن زده اند بپرهیزید.

- هم شما و هم افرادی که با شما در ارتباط هستند باید بهداشت خود را رعایت کرده و به طور مرتبدستهارابشوئید.                                                                                                                                                                                                                        

- از موقعیت هایی که در آنها ممکن است به پوست و یا بدن شما آسیبی وارد شود بپرهیزید.

- از نگه داشتن گل و گیاه تازه در اتاق خودداری کنید.

- به منظور پیشگیری از جراحت های کوچک پوستی ناخنهای خود را کوتاه نگهدارید.

- وجود تب، لرز و یا هر نوع علامت مشکوک به عفونت( مانند قرمزی، تورم، درد، ترشحات غیر طبیعی، تکرر ادرار، سرفه های همراه با خلط فراوان) را به پزشک یا پرستار خود گزارش دهید.

- به اندازه کافی مایعات مصرف نمایید (2500 سی سی در روز).

- تغذیه ای مناسب داشته باشید.

 

 

اقدامات لازم جهت پیشگیری از خونریزی: 

یکی دیگر از عوارض که باید مراقب آن باشید خونریزی خود به خودی است که باید:

- از مسواک نرم استفاده کرده و در صورت خونریزی از لثه از نخ دندان برای تمیز کردن دندانهای خود کمک نگیرید.

- هیچ دارویی را بدون دستور پزشک و یا بدون مشورت با ایشان مصرف ننمائید.

- از قرار گرفتن در موقعیتهایی که در آنها ممکن است به بدن شما آسیبی وارد شود بپرهیزید.

-  از فین کردن شدید و یا زور زدن به هنگام اجابت مزاج بپرهیزید.

- خونریزی از بینی، خونریزی خود به خودی از لثه ها، کبود شدگی بدون دلیل در هر جایی از بدنتان، خلط خونی، استفراغ خونی، وجود خون در ادرار (ممکن است بعد از مصرف این دارو ادرار شما قرمز شود) ، خونریزی خیلی شدید در هنگام قائدگی، وجود درد شدید در شکم، درد غیر معمول در مفاصل، سردرد، بی قراری و یا گیجی و یا احساس عدم تعادل را به پزشک یا پرستار خود گزارش دهید.

 

 اقدامات لازم جهت پیشگیری از آسیب به بافت و نشت دارویی: 

هنگامی که دارو در حال تزریق شدن برای شماست و به مدت چند ساعت پس از تجویز دارو مراقب درد، سوزش، قرمزی و ادم در محل تزریق باشید و در صورت وجود این علائم فوراً سرم را بسته و بلافاصله پرستار خود را باخبر سازید. 

 

نظرات 1 + ارسال نظر
سید مُزمل طیب پنج‌شنبه 6 شهریور‌ماه سال 1393 ساعت 08:52 ق.ظ

سلام
من تقریبا یه سالی هست که تومور استئوسارکوما دارم الانم شیمی در مانیم تموم شده و قراره پامو قطع کنن و از این خیلی ناراحتم اولش خیلی سخت بود ولی باهاش کنار اومدم من چند جا خونم که نوشته( میزان بقاء بالاى ۵ سال بسیار پائین است) این یعنی چی ؟
و شانس زنده موندنم چقدر ؟آیا بعد بریدن پا بازم ممکنه تومور رشد کنه بعدش زنده می مونم؟
خواهشن جواب بدید

سلام
اینکه میگین بقای بالای 5 سال پایینه -- یک حرف کاملا غیر علمیه
بقا به یکسری عوامل بستگی داره
عواملی مثل عمل جراحی که تومور رو خارج بکنین یا نه
درمان دارویی که انجام بشه یا نه
همین دو عامل هر کدوم به مقدار چندین سال میزان بقا روافزایش می دن
سبک زندگی هم تاثیر زیادی داره
دنبال این مسائل هم نگردی بهتره ..

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد