شوک سپتیک

شوک سپتیک  

این شوک ناشی از پرفیوژن ناکافی بافت ، به دنبال باکتریمی ، بخصوص توسط باسیل های گرم منفی روده است . این سندرم همچنین با نامهای دیگر نظیر شوک باکتریال ، باکتریمی ، مسمومیت خونی ، و شوک اندوتوکسیک نیز شناسایی می شود.

تیوبهای صفرا ،پارگی داخل رحمی ، سقط با دستگاه ، پریتونیت ناشی از پارگی آپاندیس ، لیک از آناستوموزها ، یا آبسه های ساب فرنیک راههایی برای انتقال باکتریهای گرم منفی هستند.شوک سپتیک اغلب بعد از مولتیپل تروما (مثلاً در تصادفات )نیز دیده می شود.

علائم و نشانه های شوک سپتیک  

 علائم ونشانه های اولیه : تب و لرز ، هیپوتانسیون ( گاه همراه با پوست گرم)،تاکیکاردی ،لکوسیتوز(گلبولهای سفید در حدود 15000 تا 30000) ، تغییر در وضعیت روانی ، تاکی پنه (آلکالوز تنفسی).

علائم دیر رس :هیپوتانسیون، انتهاهای سرد و رنگ پریده ، سیانوز محیطی،اولیگوری(افزایش BUN و کراتینین)،↓کلیرانس کراتینین، نارسایی قلب( افزایش فشار قلب چپ)،نارسایی تنفسی،اسیدوز متابولیک، کما.

مداخلات درمانی در شوک سپتیک  

 اقدامات درمانی در بیماران با سندرم شوک سپتیک ،شامل همه، یا بعضی از موارد زیر است:

ü   برقراری تهویه کافی: جلوگیری از انسداد راه هوایی ، آتلکتازی، یا ادم ریه ، اکسیژن درمانی، انتوباسیون  داخل تراشه ، تهویه کمکی ( ونتیلاتور) ، کنترل ABG.

ü   جایگزینی حجم بر اساس مکانیسم استارلینگ ، تنظیم مقدار مایع بر اساس حجم طبیعی مایعات بدن، کنترل الکترولیتها جهت جلوگیری از هیپوکالمی و هیپرکالمی .

داروهای انتخابی

استفاده از وازوپرسورها و وازودیلاتورها نظیر دوپامین و دوبوتامین ، برای حمایت از فشار خون شریانی .اثر وازودیلاتورها روی عروق محیطی و کلیوی است ، بنابراین توجه به حجم مایعات مهم است.

ممکن است در صورت نیاز از اپی نفرین نیز استفاده شود .

تجویز فورسماید در موارد اولیگوری ضرورت می یابد.

استروئیدها به طور تجربی برای کاهش التهاب ، کاهش مقاومت عروق محیطی ، و درمان صدمات بافتی ناشی از اندوتوکسینها مصرف می شود.

آنتی بیوتیکها : معمولاً از آنتی بیوتیکهای وسیع الطیف که اکثر ارگانیسمها را می پوشانند ، نظیر کلیندامایسین ، پنی سیلین، آمپی سیلین و جنتامایسین استفاده می شود. هنگام مصرف این داروها مراقب عوارض نفروتوکسیک آنها باشید.